Ik was als nieuwe, jonge mama nog onzekerder geworden, ook nee zeggen kon ik niet, en deed ik dat wel eens een keer dan voelde ik mij heel schuldig.
En alles perfect willen doen, dit was een zeer grote belemmering in het dagelijkse leven.
Ik was nog thuis op bevallingsverlof en het perfectionisme nam de leiding, nee zeggen had ik niet zo heel veel last meer van omdat ik nog niet moest werken.
Enkel had ik er last van als het op mijn dochter aan kwam, ze afgeven aan de oma wanneer ik niet wilde (maar dat kwam ook door die verschrikkelijke angst dat er iets zou mislopen)
1 van de grootste inzichten was toch wel dat ik niet bazig ben maar dat ik in die rol geduwd werd, dat maakte heel veel duidelijk.
En dat ik gerust ook nee mag zeggen zonder mij schuldig te voelen.
De online workshop ivm spijt hebben is de grootste verandering geweest omdat ik daar het inzicht kreeg om van job te veranderen.
Mijn perfectionisme is duidelijk verminderd, het is niet meer belemmerend.
Ook om tegenover sommige personen mijn ziel bloot te leggen en hun te zeggen hoe ik mij voel zonder te denken van “had ik dat wel moeten zeggen, wat gaan ze nu van mij denken?” Dat zijn dingen die soms nog wel eens naar boven komen maar aanzienlijk minder, maar hey Rome is ook niet op 1 dag gebouwd hé.
Als eerste heb ik de relatie met mijn schoonmoeder aangepakt, en ik merk nu dat zij mij begrijpt. De band met haar nu tegenover een paar maanden geleden is aanzienlijk verbeterd.
Dan mijn vorige job, die toch wel heel toxic was voor mij. Hier heb ik de grootste actie ondernomen en een andere job genomen, het beste dat ik gedaan heb!
Zoals ik al zei de band tussen mij en mijn schoonmoeder is echt verbeterd, we gaan de goede kant op.
Dan veranderen van werk heeft mij zoveel rust in mijn hoofd en lichaam gegeven dat ik ook echt de mama kan zijn die ik wil zijn, ik kom niet moe en ambetant thuis zoals in het verleden, dit werkte ik altijd uit op mijn partner, dus de schrik om dit dan ook uit te werken op mijn dochter was dan ook heel groot.
De persoon die ik nu ben, stiekem zie ik die graag 🙂
De keuzes die ik gemaakt heb, en wie ik nu ben, jij hebt mij dat inzicht, dat duwtje gegeven.
Ergens diep vanbinnen wist ik dit maar het kwam er niet uit en daar heb jij bij geholpen.
Waar ik aan twijfelde was het financiële, ga ik dit kunnen betalen?
En ook, gaat dit wel werken bij mij, kan ik dit wel.
Een gesprek met mama over mijn vorige job, wilde ik wel zijn wie ik was voor ik op zwangerschapsverlof ging, ik wilde wanneer ik terug moest gaan werken aan mezelf gewerkt hebben om leren nee te zeggen en mij niets meer aan te trekken van andere collega’s.
Het is is met ups en downs gegaan, soms had ik er absoluut geen zin in (ik wilde niet geconfronteerd worden met mezelf)
Maar het was leerrijk, een verademing.
Ik had die doe-opdrachten niet verwacht enkel maar pure theorie, dus die opdrachten daartussen waren een leuke verrassing.
Het deel van de zelfstudie is echt ideaal heel goed te combineren met je gezin/werk. Wanneer je vast zit in de cursus kan je ook steeds terecht bij jou met vragen.
De opbouw van de cursus is perfect, zoals we al zeiden de moeilijkste stukken waar je toch wel het hardste geconfronteerd wordt met jezelf als eerste te zetten is goed, zo wordt het stukje doelen stellen en leren nee zeggen vele gemakkelijker om erdoor te gaan, zouden we dit als eerste moeten doen denk ik dat ik zou afgehaakt hebben.
Een reünie 🙂
Je handelt met zoveel liefde, begrip naar ons toe waardoor je al snel vertrouwd aanvoelt.
We mogen je steeds vragen stellen, ons hart luchten of raad vragen en je zal steeds paraat staan.
Niks, gewoon zo verder blijven doen!
Ik raad dit zeker aan! Ik heb het ook al tegen iedereen verteld die het maar horen wil 🙂
Omdat ik zelf heel goed geholpen ben bij mijn onzekerheden en waar ik mee worstelde, jij hebt me net dat ene schopje gegeven dat ik nodig had.
Bedankt dat je me hebt helpen groeien.